- mayıf
- sif. <ər.> Şikəst, əlil, eyibli, nöqsanlı. <Hacı:> Kor olsun, topal olsun, mayıf olsun, övlad olsun! M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mayıf — (Ağdaş, Cəbrayıl, Cəlilabad, Culfa, Dəvəçi, Füzuli, Gədəbəy, Qax, Qarakilsə, Qazax, Laçın, Lənkəran, Masallı, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Yardımlı, Zəngilan) şikəst. – Qızın bi gözi mayıfdu (Lənkəran); – Balaxanımın gözinin biri mayıfdı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gira:m — (Zəngilan) yaraşıqlı, qəşəng, yaxşı. – Gira:m heyvanı vırdı mayıf elədi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mayıflıq — is. Mayıf olma; şikəstlik, əlillik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti